Z osobą Stanisława Barona związane są najwspanialsze karty cieszyńskiego piłkarstwa. Będąc jeszcze czynnym zawodnikiem reprezentował barwy dwóch cieszyńskich klubów:Piasta i Stali. Był zawodnikiem sekcji piłkarskiej, siatkarskiej i tenisa stołowego. Jako piłkarz grał na pozycji pomocnika, bądź też jako środkowego obrońcę wspólnie z Marianem Tatusiem, tworząc niezapomniany duet.
Urodził się 13 listopada 1933 r. w Cieszynie. Swoją edukację szkolną rozpoczął w szkole powszechnej „ćwiczeniówka”, znajdującą się w murach dzisiejszego Uniwersytetu Śląskiego. Okres II wojny światowej spędził w Cieszynie, będąc świadkiem wkroczenia wojsk niemieckich do Cieszyna. W czasie jej trwania, wyjechał na kilkanaście dni z rodziną do Stutgartu, aby odwiedzić ojca, pracującego w fabryce Bosch.
W 1948 r. rozpoczął naukę w Technikum Mechanoczno – Elektrycznym. W tymże roku, zadebiutował w I drużynie Piasta w zwycięskim meczu z Kuźnią w Ustroniu. Cieszyniacy wygrali 5:2.
W 1952 roku, a więc na rok przed powołaniem do wojska, reprezentował barwyGwardyjskiego Klubu Sportowego Bielsko. W zamian za występy, obiecane miał odbycie służby wojskowej w Bielsku.
Gwardyjski Klub Sportowy Bielsko (1952)
Czwarty z lewej stoi Stanisław Baron.
Jednakże w następnym roku, klub ten został rozwiązany a Stanisław Baron został skierowany do brygady pracy w lędzińskiej kopalni „Ziemowit”. Okres ten nie pozwolił mu czynnie uprawiać sportu. Brał jednak udział w licznych turniejach piłkarskich organizowanych w wojsku.
Stoją od lewej: Śliwa (Wisła Kraków), Stanisław Baron
Tuż po zakończeniu służby wojskowej miał ofertę występów w II – ligowej Siarce Tarnobrzeg, a w późniejszym czasie w I – ligowym Ruchu Chorzów. Dał o sobie znać lokalny patriotyzm i z wyjazdów nic nie wyszło.
Po powrocie do Cieszyna, rozpoczął pracę w Celmie. Od 1960 r. do końca swojej kariery (1968) reprezentował nieprzerwanie barwy cieszyńskiej Stali.
Stal Cieszyn (1966)
Stoją od lewej: Roman Kaleta, Chmiel, Józef Lanc, Władysław Staszko, Roman Roik, Władysław Janusz, Andrzej Kasperlik, Stanisław Baron, Erwin Moskorz, Ryszard Sarga, Paweł „Pajko” Chmiel.
Największym atutem Stanisława Barona była umiejętność gry głową. Praktycznie przez całą swoją karierę piłkarską występował na pozycji pomocnika. Jego największym sportowym osiągnięciem było wywalczenie w sezonie 1958 awansu z Piastem do III ligi. Podczas dwuletniego pobytu cieszyńskiej drużyny na tym szczeblu rozgrywek, zawsze należał do wyróżniających się zawodników. Po spadku drużyny w 1960 r., przeniósł się do drugiego cieszyńskiego klubu - Stali Cieszyn, z którą w sezonie 1961/62 występował na trzecioligowych boiskach. Pod koniec kariery, w latach 1968 – 70 został grającym treneremOlzy Pogwizdów.
Po zakończeniu kariery zawodniczej, zaczął parać się trenerką, trenując między innymi: trampkarzy, juniorów, oraz I drużynę TS Piast. Największym jego sukcesem w pracy szkoleniowej, było zdobycie w 1968 r., z drużyną juniorów TS Piast, wicemistrzostwa Śląska. W finałowym spotkaniu, rozegranym na Stadionie Śląskim, młodzi cieszyniacy przegrali z Górnikiem Zabrze 2:1.
Wielką pasją Stanisława Barona oprócz piłki nożnej był tenis stołowy. W dyscyplinie tej będąc jeszcze czynnym zawodnikiem odnosił niemałe sukcesy. W 1957 r. w I Mistrzostwach Powiatu został mistrzem w grze podwójnej, wspólnie z Brennerem. Osiem lat później, 12 grudnia zwyciężył w indywidualnych mistrzostwach powiatu, wyprzedzając między innymi tak usytuowanych zawodników: Zieliński, Szymik. Po fuzji Piasta i Stali w 1969 r. reprezentował barwy nowo powstałego klubu KS Cieszyn.
Tenisiści stołowi Stali – lata `60
Stoją od lewej: Józef Michalik, Stanisław Baron, Waldemar Szczupak, N/N, Rudolf Szymik. Klęczą od lewej: Antoni Gancarczyk, Stanisław Pońc.
Trzy lata później wygrał II turniej klasyfikacyjny Podokręgu Bielsko – Biała. Będąc jeszcze działaczem „działał” w sekcji tenisa stołowego a pod koniec lat `80 był kierownikiem sekcji piłki nożnej KS Piast. W tym okresie cieszyńska drużyna w ciągu dwóch sezonów awansowała z Klasy A do IV ligi.
DAWID PARUZEL
