-->

Klan braci Krupów (Lata `60)

Opisując historię cieszyńskiego piłkarstwa z okresu dwudziestolecia powojennego, nie sposób ominąć rodzinę Krupów. Senior rodu, właściciel piekarni na Wyższej Bramie, miał w swojej dość licznej rodzinie wielu synów, a każdy z nich odznaczał się wielkim piłarskim talentem. Co ciekawsze, córki wychodziły za mąż za chłopaków dobrze grających w piłkę.

OpisujÄ…c rodzinÄ™ Krupów – którzy swÄ… grÄ… przekazali cieszyÅ„skim kibicom niezapomniane i wzruszajÄ…ce emocjÄ™ – należaÅ‚oby ropocząć od najstarszego z piÄ…tki braci – Mariana.

Bracia Krupowie

StojÄ… od lewej: Marian, Andrzej, Piotr, Ryszard.

Marian, pierwszy zapoczÄ…tkowaÅ‚ ten swoisty marsz sportowy caÅ‚ej rodziny. W pierwszej drużynie cieszyÅ„skiego Piasta zadebiutowaÅ‚ jeszcze bÄ™dÄ…c juniorem. W czasie odbywania sÅ‚użby wojskowej graÅ‚ w drużynie Czarnych Å»agaÅ„. Ten zespół okazaÅ‚ siÄ™ rewelacjÄ… rozgrywek o Puchar Polski, dotarÅ‚ aż do finaÅ‚u. Po ukoÅ„czeniu sÅ‚użby wojskowej otrzymaÅ‚ wiele interesujÄ…cych propozycji z różnych klubów. Jednak gnany sentymentem do Cieszyna, wróciÅ‚ by grać w PiaÅ›cie. Przez nastÄ™pnych kilka lat staÅ‚ siÄ™ podporÄ… cieszyÅ„skiego klubu. UchodziÅ‚ za jednego z najlepszych piÅ‚karzy PodokrÄ™gu Bielsko – Cieszyn. Poza piÅ‚karskimi umiejÄ™tnoÅ›ciami wykazywaÅ‚ siÄ™ również talentem hokejowym, przez jakiÅ› czas należaÅ‚ do Å›cisÅ‚ej kadry pierwszoligowego Piasta.

Andrzej, także bÄ™dÄ…c juniorem, wystÄ™powaÅ‚ w pierwszej drużynie Piasta. Okres sÅ‚użby wojskowej zaliczaÅ‚ grÄ… w Lubliniance Lublin. Później przeniósÅ‚ siÄ™ siÄ™ do I – szo ligowych zespołów: ÅšlÄ…ska WrocÅ‚aw i Stali Rzeszów. W tym ostatnim klubie osiÄ…gnÄ…Å‚ apogeum umiejÄ™tnoÅ›ci piÅ‚karskich. W sumie ma na swoim koncie ponad 100 meczy ligowych. Przy sprzyjajÄ…cych okolicznoÅ›ciach mógÅ‚ także w hokeju na lodzie osiÄ…gnąć wysoki poziom. Bowiem poczÄ…tkiem lat sześćdziesiÄ…tych w drużynie II – go ligowego Piasta Cieszyn, a później w I -szo ligowej Polonii Bytom. BÄ™dÄ…c jeszcze czynnym piÅ‚karzem postanowiÅ‚ wyjechać do Stanów Zjednoczonych. Tam za Oceanem dalej graÅ‚ i trenowaÅ‚ zespół polonijny – Polonia Milwaukee. PrzygodÄ™ ze sportem kontynuowaÅ‚ w Stanach Zjednoczonych przez wiele lat. UczetniczyÅ‚ w rozgrywanych w Polsce, igrzyskach polonijnych, znajdujÄ…c siÄ™ w reprezentacji „amerykaÅ„skich polonusów”.

Ryszard, debiutowaÅ‚ w najlepszym w historii Piasta zespole piÅ‚karskim, grajÄ…c u boku braci Mariana i Andrzeja oraz szwagra StanisÅ‚awa Barona. Przez jakiÅ› czas graÅ‚ też z Andrzejem w Stali Rzeszów. Z czasem przeniósÅ‚ siÄ™ do GKS (Odra) WodzisÅ‚aw i Borynia Å»ory. Po zakoÅ„czeniu czynnego uprawiania sportu zajÄ…Å‚ siÄ™ szkoleniem. TrenowaÅ‚ miÄ™dzy innymi piÅ‚karzy WodzisÅ‚awia i JastrzÄ™bia. Poza piÅ‚karstwem, graÅ‚ również w ping – ponga, zdobywajÄ…c w tenisie stoÅ‚owym tytuÅ‚ wicemistrza Cieszyna.

Piotr, podobnie jak pozostali bracia wykazywał sportowy talent. Latem cieszyńscy kibice podziwiali jego grę na boisku piłkarskim, a zimą z kolei na lodowisku. Niestety, przyszło mu uprawiać sport akurat w okresie, kiedy łączono dwa cieszyńskie kluby, a zamęt wokół tej sprawy nie sprzyjał harmnijnemu rozwojowi sportowego talentu. Zaś w naolziańskim hokeju zapanował regres. Na sportowej emeryturze zajął się trenowaniem, szkoląc piłkarzy Piasta i Kuźni Ustroń. Obecnie mieszka w Pogwizdowie.

Adam, najmÅ‚odszy z piÅ‚karskiej piÄ…tki Krupów. Jak wszyscy jego bracia swÄ… piÅ‚karskÄ… przygodÄ™ zaczynaÅ‚ na cieszyÅ„skim gruncie. GraÅ‚ w połączonym klubie KS Cieszyn i mimo mÅ‚odego wieku wyróżniaÅ‚ siÄ™ wyraźnie spoÅ›ród kolegów z drużyny. ZostaÅ‚ zauważony przez emisariuszy możnych klubów i opuÅ›ciÅ‚ Cieszyn. GraÅ‚ w I – szo ligowych klubach: Polonii Bytom i Arki Gdynia. „Nad morzem” osiÄ…gnÄ…Å‚ najwiÄ™kszy postÄ™p, nie tylko jest najlepszy w gdyÅ„skim zespole ale również zostaje zauważony przez selekcjonerów reprezentacji Polski. GraÅ‚ w mÅ‚odzieżowej reprezentacji Polski. Obecnie mieszka w Stanach Zjednoczonych.

Najmłodszy z piątki Krupów.

Krupowie osiągneli wysoki poziom sportowy dzięki licznym walorom. Należeli też do sportowców grających niezwykle fair, a co również ważne, nie zaniedbywali swoich pozasportowych obowiązków. Kończyli studia, zdobywali cenione zawody zapewniające im uznanie w pracy.

-->