Formalnie wszystko się zgadza: każda z dziesięciu sekcji, powstałego przed 5 laty z fuzji Piasta i KS Stal, KS Cieszyn ma swego opiekuna - czyli jeden z miejscowych zakładów pracy; istnieje również powołana decyzją b. Prez. MRN - rada opiekuńcza klubu, składająca się z przedstawicieli dyrekcji tych przedsiębiorstw; istnieje także, a w każdym razie była do niedawna (remonty) niezła baza obiektów sportowych. Nie ma jednak ciągle osiągnięć na miarę ambicji i możliwości klubu, jedynego w 30-tysięcznym Cieszynie. Dlaczego?

  Szeroko o tym mówiono w ub. tygodniu na zebraniu sprawozdawczym, szeroko o osiągnięciach, bo i takie były, dosadnie o przeszkodach, które trudno nazwać obiektywnymi, a które me pozwalają klubowi, czy tez poszczególnym jego sekcjom rozwinąć działalności na wyższym poziomie. Zacznijmy od rady opiekuńczej, powołanej do życia - "celem stworzenia jak najlepszych warunków działalności do uprawiania i rozwoju sportu na terenie miasta" (§ 24 statutu klubu). Otóż w ciągu pięciu lat Rada odbyła dwa posiedzenia, żaden natomiast z jej członków nie był obecny na zebraniu zarządu klubu! Komentarz zbyteczny.

  Problem zakładów opiekuńczych i działaczy. Oto fragmenty wystąpienia prezesa klubu, dyr. Albina Piechy:

Ilość sekcji - 10
Ilość drużyn - 19
Ilość zawodników - 399
Trenerów - 2
Instruktorów - 13
Klasy sportowe:
I klasa - 3
II klasa - 21
III klasa - 106
Młodzieżowa - 190

- ...Są zakłady, którym załatwienie prostych spraw nastręcza dużo trudności, np. w Elektrometalu, jakkolwiek sa i takie zakłady, które mimo, że nie maja bezpośredniej opieki nad sekcjami, zrozumiały dobrze sens i potrzeby współczesnego sportu. Ogólną bolączką w zakładach opiekuńczych staje się brak działaczy sportowych. Wynika to chyba stąd, że działacz sportowy i jego praca społeczna w tym kierunku jest przez poszczęgólne zakłady pracy niedoceniana".

  Koniec cytatu. Ze swej strony dodajmy, czego dowiedzieliśmy się już z innych źródeł, że niekiedy działacz taki jest nie tylko nie doceniany, ale wręcz przeszkadza mu się w działalności.

  W takich warunkach, rzecz zrozumiała, trudno o sukcesy. Są one możliwe (oczywisty truizm, ale - okazuje się, trzeba go powtarzać stale!) gdy współpraca na linii klub czy sekcja - zakład opiekuńczy, słowem: mecenas, nie ma wyłącznie charakteru formalnego. W przypadku KS Cieszyn najlepszym tego dowodem są hokeiści na trawie. Występująca w lidze międzywojewódzkiej drużyna (nie ma II ligi), zajęła ostatnio na halowych mistrzostwach Polski w Opolu 3 miejsce, ma też realne szanse na wywalczenie 2 miejsca w swej klasie rozgrywkowej, premiowanego awansem do ekstraklasy. Troskliwa opieka FSE "Termika", "DomGos" i oddana praca długoletniego działacza Edwarda Legierskiego plus zapal i ambicia młodych zawodników, pozwoliły osiągnąć rezultaty liczące się już w sportowym światku.

  Nic nie stoi na przeszkodzie, aby i inne sekcje klubu poszły tymi śladami. Najbardziej do tego predestynowani są aktualnie piłkarze, występujący w klasie okręgowej B, także lekkoatleci, którzy już zanotowali na swym koncie kilka indywidualnie liczących się wyników, że wymienimy tylko Mirosława Wernera, mistrza Śląska młodzików w biegach przełajowych i wicemistrza na 400 m. Fachowa opieka trenera Jana Szwarca, b. mistrza Polski w rzucie oszczepem, powinna przynieść owoce i pozwolić na zrealizowanie postawionych na ten rok celów: awans w mistrzostwach Śląska do III ligi

  - Niestety, wszystkie nasze sukcesy sportowe, z wyjątkiem ostatnio laskarzy - stwierdził prezes klubu Albin Piecha są praktycznie osiągane w skali powiatu czy województwa. Brakuje nam wyników na skalę krajową czy międzynarodową. Wymagania takie będzie my jednak stawiać naszej kadrze szkoleniowej i zawodniczej.

Poprzeczka w górę! - postulujemy na łamach naszej gazety. W górę, czyli niekontentowanie się sukcesami na miarę "własnego podwórka", zwiększenie wymagań, jakie stawia sobie każdy sportowiec, kiedy chce w tej dziedzinie osiągnąć naprawdę coś wartościowego. To samo odnosi się również do trenerów, działaczy i mecenasów sportu. Do KS Cieszyn także.

J. J.