Strona główna - Hokej na lodzie
Hokej
na lodzie
W sezonie łyżwiarskim 1921-1922 założono przy niemieckim klubie Eislauf Vereinie sekcję hokejową pod nazwą Teschner Eislauf Verein, która należała, do niemieckiej ligi hokejowej w Czechosłowacji. Większość meczów rozgrywano z niemieckimi drużynami: Opawy, Ostrawy, Popradu, Ihlawy, Żyliny. Zjeżdżali także do Cieszyna hokeści z Budapesztu i z Wiednia. W 1928 r. powstał Śląski Związek Hokeja na Lodzie. W tym czasie TEV zmienił nazwę na Cieszyńskie Towarzystwo Łyżwiarskie, ale po dwóch latach powrócił do dawnej. Od 1932 r. w hokeja grali uczniowie Szkoły Wydziałowej przy pl. Wolności. Sport ten uprawiali m.in. Józef Nowak, Maciej Klimsza, Franciszek Pasz, Stanisław Witosz, Eryk Reil, Jan Kołder i Karol Wacławik. Od 1933 grano w hokeja również na ślizgawce urządzonej na boisku gimnazjalnym przy al. J. Łyska.
W sezonie 1933/34 rozpoczęły działalność dwa dzikie kluby. Klub od Basem skupiał graczy z okolic pl. Poniatowskiego, a zasilany był częściowo zawodnikami z "Cyngutówki" (slamsy z okolic ul. Stawowej. Klub ten był mało prężny. Natomiast drugi, Bobrecki Klub Sportowy Piast był lepiej zorganizowany (ze składek zakupiono koszulki w podłużne, biało-czarne pasy), prowadził bardziej efektywną działalność sportową. W sezonie 1934/35 rozegrał na "egzecyroku" (placu ćwiczeń wojskowych) mecze hokejowe z Klubem Sportowym Gumna, w Czeskim Cieszynie mecz z SK Cesky Tesin, a poza tym kilka spotkań z rezerwową drużyną Cieszyńskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego. W sezonie 1936/37 KS Pod Basem i BKS Piast zaprzestały działalności. Część co lepszych hokeistów przeszła do powstającej w bólach sekcji hokejowej przy Strzeleckim Klubie Sportowym. Sekcja ta rozgrywała mecze, lecz do wybuchu wojny pozostała "dziką", nie żarejestrowaną w PZHL. Sekcja hokeja na lodzie Towarzystwa Sportowego Piast Cieszyn powstała w listopadzie 1945 r. Do jej założycieli nalezeli m. in.: Witold Zarzycki, Tadeusz Zubek, Wiesław Ryszka, Władysław Oszelda, Stanisł Waszkowski, Bronisław Huta i Zygmunt Nowotarski. Kierownikiem sekcji był Mieczysław Karaś. Później duszą drużyny hokejowej został Władysław Babiński, sędzia hokejowy oraz prezes Polskiego Związku Hokeja na Lodzie.
Już 15 i 16 grudnia 1945 r.na lodowisku nad Bobrówką, które nosilo wówczas nazwę "Stadion Sportowy TS Piast, Tor Łyżwiarski i Kor ty Tenisowe", drużyna Piasta rozegrała dwa spotkania ze sławną Cracovią, która zatrzymała się w naszym mieście w drodze powrotnej z wyprawy do Czechosłowacji. Było to pierwsze w powojennej Polsce spotkanie hokejowe, w którym zmierzyły się drużyny krajowe. W barwach zespołu znad Wisły wystąpili znani hokeiści: Andrzej Wołkowski, Adam Kowalski ("Roch", "Nowak") i Czesław Marchewczyk - doskonała trójka, występująca również na ostatnich przed wojną Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Garmisch - Partenkirchen.
W pierwszym spotkaniu Piast przegrał z Cracovią 1:4 (0:0, 1:0, 1:3). Jak pisał sprawozdawca, drużyna Piasta zaprezentowała się z najlepszej strony. W pierwszej tercji zdołała nawiązać równorzędną grę z rutynową i opartą na znanych zawodnikach drużyną Cracovii. Na specjalne wyróżnienie zasłużył bramkarz Piasta Morawiec, który ochronił drużynę przed wyższą porażka. Na wysokości zadania stanęła obrona: Lipowczan, Nowotarski oraz Hanzlik w ataku. Bramki dla Cracovii zdobyli: Wołkowski - 2, Kowalski i Marchewczyk, a honorową bramkę dla Piasta uzyskał Wolfgang W. Lazar. Spotkanie rewanżowe zakończyło się ponownym zwycięstwem Cracovii 1:3 (0:0, 1:2, 0:1), przy czym goście wystąpili bez Lemieszki i Jasińskiego, którzy ze względów służbowych musieli wyjechali do Krakowa. Mecz toczył się w ciężkich warunkach, na rozmiękłym lodzie i lekkim deszczu. Piast potwierdził rewelacyjną formę, zmuszając Cracovię do najwyższego wysiłku. Spotkania sędziował inż. Pawłowski z Krakowa, a oglądało je 1,5 tys. widzów. Zespół Piasta grał w tych meczach w składzie: Morawiec - Lipowczan, Nowotarski - Huba, Lazar, Hanzlik (I atak) - Majer, Wolny, Mitręga (II atak). W 1946 r. Piast przystąpił do rozgrywek o mistrzostwo Śląska. Pokonał KS Siemianowiczankę 6:4 (19 stycznia) oraz przegra! z RKS Siła Giszowiec 1:3 (22 stycznia). Rozegrał też spotkania towarzyskie z TS Wisła Kraków (2:2 i 1:1), Pomorzaninem Toruń (1:6), Slezską Ostrawą (1:1) i SK Żelezamym Trzyniec (2:2). W tym sezonie Piast grał w składzie: Józef Ziętek, Zygmunt Nowotarski, Klajsek, Wania, Gustaw Śliwka, Bronisław Huta, Ewald Gojny, Tadeusz Hanzlik, Huba i Bronisław Czarny.
W 1947 r. kierownikiem sekcji hokeja na lodzie został Szinder. Niestety, pogoda nie była dla hokeistów łaskawa. Piastowcy zdołali rozegrać tylko 10 spotkań towarzyskich, z których siedem wygrali, jedno przegrali, a dwa mecze zakończyły się rezultatem nierozstrzygniętym. W 1948 r. zawodnicy wzbogacili się o nowe lodowisko "Nad Bobrówką", które wybudowano kosztem 500 tys. zł. Odremontowano również pawilon przy lodowisku, trzy trybuny oraz wykonano ogrodzenie obiektu. Wydatki pokryto z kredytów udzielonych przez osoby prywatne. W tym samym roku, w dwa tygodnie po zdobyciu przez Wisłę Kraków miana najlepszej drużyny w kraju (nie było wówczas rozgrywek ligowych, a zespoły walczyły w pionach federacji), doszło w Cieszynie do spotkania Wisły z Piastem. Wygrał zespół z Cieszyna aż 11:2. Zespół był wytrenowany, w znakomitej formie. Hokeiści korzystali gościnnie ze sztucznego lodowiska w Ostrawie, więc mieli okazję do rozgrywania kontrolnych spotkań z drużynami czeskimi. W tym okresie trenowała na ostrawskim torze lodowym najlepsza trójka napastników Europy: Bouzek, Bubnik i Blazek. Hokeiści mieli okazję podpatrzyć tych świetnych hokeistów. Przed zbliżającymi się igrzyskami olimpijskimi w St. Miritz w 1948 r. trenowała także w Ostrawie reprezentacja olimpijska Polski. Rozegrała ona m. in. sparing z Piastem. "Dziennik Zachodni" po tym spotkaniu pisał: W meczu treningowym, rozegranym na sztucznym torze lodowym w Ostrawie drużyna cieszyńskiego "Piasta" uzyskała zaszczytny wynik remisowy 4:4 z olimpijską drużyną hokejową Polski. Reprezentacja Polski wystąpiła w składzie: Henryk Przeidziecki, Henryk Brommer, Maksymilian Więcek, Hilary Skarżyński, Stefan Csorich, Czesław Marchewczyk, Tomasz Jasiński, Bolesław Kolasa i Alfred Gansiniec. Zespół cieszyński grał w normalnym składzie. Cieszyniacy grali bardzo amnitnie i na wynik remisowy w pełni zasłużyli. W sezonie 1947/48 potęgę cieszyńskiego hokeja tworzyli: Morawiec, Szyndler, Ziętek, Nowotarski, Lazar, Klajsek, Huta, Wania, Śliwka, Hanzlik, Gojny, Huba, Szkwara, Sikora i Czarny. Sezon 1948/49 zainaugurował Piast spotkaniem towarzyskim z A - klasowym Sokołem Czeski Cieszyn. Zwyciężył Piast 14:4. Dnia 12 grudnia 1948 r. Piast podejmował typowany do tytułu mistrza Polski zespół KS Huta Baildon Katowice. Spotkanie zakończyło się w pełni zasłużonym zwycięstwem drużyny cieszyńskiej 9:1. Bramki zdobyli: Hanzlik - 4, Rajl - 2 oraz Huta, Gojny i Nowotarski, natomiast dla pokonanych jedyny punkt uzyskał Jasiński. W grudniu 1948 r. Piast grał jeszcze z Siłą Giszowiec (1:1 i 1:1), Cracovią (0:11 i 4:3) i z KKS Mysłowice (4:1). W Cieszynie odbył się również mecz propagandowy, z którego czysty zysk przeznaczono na budowę "Wspólnego Domu" w Warszawie. W meczu tym żonaci pokonali kawalerów 6:3. Rok 1949 rozpoczął zespół Piasta od zwycięstw nad BKS Biała 12:1, WKS Wyry 20:2 i Sokołem Czeski Cieszyn 5:2 oraz od porażki z Baildonem Katowice 3:4. Dnia 18 stycznia Piast grał u siebie z Wisłą Kraków, wygrywając 13:2. Sprawozdawca tego spotkania pisał: W zawodach towarzyskich rozegranych w Cieszynie Piast sprawił wicemistrzowi Polski lanie w postaci 13 bramek, pomimo, ze termometr wskazywał plus 3 stopni. Lodowisko przedstawiało się dobrze. Drużyna Wisły wypadła bardzo blado. Piasta cechowała wola zwycięstwa, gra zespołowa, szybkość i żywiołowa przebojowość. Z rozpoczęciem gry krążek zdobywają gospodarze, szybko posuwają się pod bramkę gości i już do końca tercji nie opuszczają pola przeciwnika, oddając niezliczoną ilość strzałów na bramkę, której dzielnie bronił Bieniek Pierwsza bramka padła z pięknego przeboju Nowotarskiego, ulubieńca publiczności. Druga tercja zakończyła się wynikiem 5:1, przy czym 16 niebezpiecznych strzałów "wyłapał" Bieniek. W ostatniej tercji Wisła przeprowadziła kilka zrywów, które jednak rozbiły się o dobrą obronę gospodarzy. Piast grał w składzie: Szyndler - Nowotarski, Rajl, Lazar - Hanzlik, Gojny, Huta, Świeczek, Wania i Klajsek. Łupem bramkowym podzielili się: Wania - 7, Nowotarski - 3 oraz Huta, Hanzlik i Gojny. Pod koniec stycznia 1949 r. Piast rozpoczął spotkania eliminacyjne o mistrzostwo Polski. Pokonał AZS Lublin 12:0 i 27:1. W meczach półfinałowych zremisował z RKS Giszowiec 2:2, by przegrać w spotkaniu rewanżowym 2:3. Porażka przesądziła o grze o miejsca od 5 do 8 w I Lidze PZHL. Turniej odbywał się w Bydgoszczy. Piast pokonał ŁKS Łódź 5:0, Gwardię Bydgoszcz 5:2 i przegrał z Baildonem Katowice 1:2, zajmując szóste miejsce w kraju. Piast grał w turnieju w składzie: Szyndler, Huta, Gojny, Hanzlik, Święczek, Wojtek, Wania - Nowotarski, Klajsek i Śliwka.
W sezonie 1948/49 Piast rozegrał 20 spotkań, uzyskując stosunek bramek 128:47. Bramki zdobyli: b - 30, Huta - 25, Hanzlik - 24, Gojny -17, Rajl - 13, Nowotarski - 11, Świeczek - 5, Klajsek - 2 oraz Szwarc - jedną bramkę. Od 1949 r. zespół Piasta występował w rozgrywkach pod nazwą ZS Ogniwo. W dniach 1 i 2 stycznia startował w noworocznym turnieju o puchar Prezydenta Katowic, zajmując czwarte miejsce. Przegrał z Górnikiem Giszowiec 8:2 i z Ogniwem (Polonią) Bytom 6:5. W tydzień później Ogniwo Cieszyn rozegrało towarzyskie spotkanie z Legią Warszawa, wygrywając 5:1. Oba zespoły wystąpiły w najsilniejszych składach. Spotkanie toczyło się przy przewadze cieszynianków, którzy zasłużenie wygrali. Bramki dla Ogniwa zdobyli: Huta, Lazar, Nowotarski, Gojny i Winczur, a dla Legii Bromowicz. W meczach eliminacyjnych o mistrzostwoi Polski Ogniwo Cieszyn zremisowało z Górnikiem Mysłowice 3:3 i wygrało 4:2. W półfinałwym spotkaniu o mistrzostwo I Ligi PZHL przegrało z Kolejarzem Toruń 2:3 (w Toruniu) oraz 2:5 (w Cieszynie). Spotkanie w Cieszynie oglądało ponad 3 tys. widzów; obie bramki zdobył Nowotarski. W meczach towarzyskich Ogniwo pokonało Górnika Janów (dawny Giszowiec) 3:0 ora przegrało z Włókniarzem Łódź 5:11 i z Legią Warszawa 3:10. W listopadzie 1950 r. sekcja hokejowa liczyła 28 zawodników, którzy trenowali na "Torkacie" w Katowicach. Zajęcia prowadzili Nowotarski, Gojny i Łobuzik. W kadrze Zrzeszenia Sportowego Ogniwo znajdowali się: Ziętek, Nowotarski, Gojny, Hanzlik i Huta. W 1951 r. Ogniwo Cieszyn rozgrywało mecze o mistrzostwo ZS Ogniwo. Mistrzostwa odbyły się na lodowiskach w Bytomiu i w Cieszynynie. Cieszyn zremisował z Bytomiem 4:4; pokonał Kraków 6:4 i Lublin 6:2, co pozwoliło na wywalczenie pierwszego miejsca. Bramki w tych spotkaniach zdobyli: Gojny - 5, Hanzlik - 3, Huta, Roman Kędzior i Śliwka - po 2. W meczach towarzyskich Ogniwo pokonało Sokoła Czeski Cieszyn 9:4, Włókniarza Łódź 3:1 oraz Stal Katowice 7:2. W dniach 9 - 11 lutego 1952 r. odbyły się w Cieszynie centralne mistrzostwa ZS Ogniwo. Tytuł mistrza zdobyło poraz drugi Ogniwo Cieszyn, pokonując w eliminacjach Ogniwo Lublin 9:1, a w finale Ogniwo Bytom 8:3. Bramki w tym turnieju mistrzowskim zdobyli: Gojny - 6, Hanzlik - 4, Huta i Nowotarski - po 2 oraz Kędzior - jedną. W 1952 r. nastąpił rozłam w cieszyńskim hokeju na lodzie. Większość hokeistów przeszła do pracy w Zakładach M i utworzyła sekcję hokejową przy Stali Cieszyn Stal w sezonie 1952/53 zdobyła mistrzostwo, a w rok później wicemistrzostwo Polski Zrzeszenia Sportowego "Stal". Najlepszym graczem turniejów został Z. Nowotarski. Dobrze spisali się też w barwach Stali: W Lazar, Jan Zoń,. G. Śliwka i T. Hanzlik. W 1955 r. sekcja Stali została rozwiązana. W 1952 r. Ogniwo rozegrało też kilka spotkań towarzyskich. Pokonało Górnika Mysłowice 10:5, CWKS Warszawę 6:3, Unię Wyiy 7:4 oraz oraz Budowlanych Gliwice 21:2. W mistrzostwach Polski w 1953 r. poraz pierwszy uczestniczyły reprezentacje zrzeszeń ZS "Ogniwo", w barwach którego występowało pięciu hokeistów z Cieszyna, występowało w lii grupie, zajmując drugie miejsce, za Unią. Zespół Zrzeszenia nie zakwalifikował się do finałowej czwórki. W 1954 r. wznowiono w kraju klubowe rozgrywki ligowe. Ogniwo Cieszyn wystąpiło w 1lidze. Do zespołu powrócili byli zawodnicy Piasta występujący czasowo w Stali Cieszyn. Zespół tworzyli: Józef Dasiewicz, Bolesław Pacut, Zygmunt Nowotarski, B. Czarny, Roman Kędzior, Edward Gojny, B. Huta, Adam Piechurko, Michalewicz, Eugeniusz Krzak, Bolesław Paluch, Stopek, Tadeusz Kocur, Kazimierz Kuźma, Emil Nikodemowicz i A. Fojcik. Początkowo rozgrywano mecze w dwóch grupach. Ogniwo grało w grupie B, stalinogrodzkiej. Kolejność w tych rozgrywkach była następująca; Górnik Janów, Gwardia Stalinogród, Ogniwo Cieszyn, Unia Krynica, Spójnia Nowy Targ oraz Stal Stalinogród. W finale mistrzostw I ligi grało sześć najlepszych drużyn z każdej grupy. Mistrzem Polski została CWKS Warrszawa, wicemistrzem Gwardia Bydgoszcz, III miejsce zajął Górnik Janów, IV - Gwardia Stalinogród, a V - Ogniwo Cieszyn. Dalsze miejsca w I lidze zajęli: Kolejarz Toruń, Unia Nowy Targ, Unia Krynica, Włókniarz Łódź, Budowlani Opole, ASZ Stalinogród oraz Stal Stalinogród. W 1955 r. zespół Ogniwa opuścił szeregi I ligi państwowej. Po spadku do II ligi powołano nowe kierownictwo sekcji hokeja na lodzie. Prowodniczącym został Karol Godlewski, zastępcą H. Smitkowski, sekretarzem Kolasa, a gospodarzem sekcji Władysław Zotyka. We wrześniu 1956 r, szkoleniowcem został trener państwowy Andrzej Wołkowski, który przeszedł do Cieszyna ze Sparty Nowy Targ (obecnie Podhale). Dnia 30 grudnia 1956 r. Piast rozegrał pierwszy po wojnie mecz międzypaństwowy. Przeciwnikiem był wicemistrz Austrii - Wiener Eislauf Verein, w którego barwach grali znani reprezentanci Austrii Weber i Walter. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Piasta 5:2 (4:1, 0:1, 1:0). Bramki strzelili: Wiktor Olszewski - 2, Paluch, E. Nikodemowicz i R. Kędzior. Dnia 23 stycznia 1957 r. Piast podejmował wielokrotnego mistrza Polski, drużynę CWKS Warszawa. Zwyciężyli goście ze stolicy 4:9. CWKS grał w składzie: Chodakowski, Olczyk, Więcek, Trojanowski, Jeżak, Czech, Kurek, Janiczko, Masełko i Jędrol. Natomiast Piast wystąpił w składzie: Zientek, Wójcik, Czarny, Krzak, Nikodemowicz, Paluch, Kędzior, Bronisław Byrdy, Olszewski, Mieczysław Kibel i Krupa. Przed II-ligowymi rozgrywkami w 1957 r. zakończyli karierę sportową B. Huta, E. Gojny i K. Kuźma. Kierownikiem drużyny został H. Smitkowski. Piast szczególnie w pierwszej rundzie, grał doskonale. Pokonał m.in. AZS Warszawę 8:2, Gwardię Katowice 9:4, Fortunę Wyry 4:1, AZS Katowice 4:3, Polonię Bydgoszcz 8:1, Baildon Katowice 7:3 oraz Naprzód Janów 5:2. Zajął w rozgrywkach pierwsze miejsce i ponownie awansował do I ligi. W 14. spotkaniach zdobył 23 punkty oraz stosunek bramek 76:25. Na awans zapracowali: Pacut, J. Zientek - Bronisław Czarny, E. Krzak, Z. Nowotorski, Józef Wójcik, A. Piechurko, M. Kibel, Roman Kędziora, E. Nikodemowicz, B. Paluch, W. Olszewski, Andrzej Krupa, B. Byrdy i Sznapka. Po awansie do ekstraklasy zespół wzmocnili: Masełko, Zdzisław Trojanowski (obaj CWKS Warszawa), Staniczek (CWKS Bydgoszcz) oraz Dziuban (Sparta Nowy Targ). Utworzono także zespół juniorów (40 hokeistów). Tych ostatnich trenował Bronisław Huta, któremu pomagał Tadeusz Hanzlik. W 1958 r. zespół Piast utrzymał się w I lidze, m.in. dzięki zwycięstwu nad AZS Warszawa 8:2, Startem Katowice 9:4, Podhalem Nowy Targ 7:2 oraz KTH Krynica 4:3. Piast grał w składzie: B. Pacut, J. Zientek, Masełko, Z. Trojanowski, Staniczek, Dziuban, R. Kędziora, B.Paluch, E. Nikodemowicz oraz J. Wójcik.
W grudniu 1958 r. sekcja hokejowa liczyła 23 zawodników. Zajęcia treningowe prowadzili Masełko i i Huta. Odeszło wielu starszych zawodników. Do gry wprowadzono juniorów. W 1959 r. drużyna opuściła szeregi I ligi, a w rok później spadła do III ligi. W 1962 r. zespół w składzie: B. Pacut, Chliśnikowski, B. Czarny, Antoni Raszka, Henryk Widzik, Wilhelm Smierna, Byrdy, Władysław Czarny, Fojcik, Kałuża, Makowski, M. Kibel, Edward Rusin i Henryk Święty wywalczył ponownie awans do II ligi. Druga drużyna Piasta grała w klasie A. Kierownikiem sekcji był Kazimierz Kuźma, gospodarzem lodowiska Ondrzejek, a zajęcia treningowe prowadzili Edward Gojny i B. Huta. Po dwóch sezonach gry w II lidze Piast został zdegradowany do ligi śląskiej (III liga) i grał w niej już do rozwiązania sekcji, tj. do 1978 r. W 1966 r. zespół prowadził E. Gojny, w latach 1967-69 czechosłowacki instruktor Winczur, a od 1969 r. inny Czechosłowak, Zoubek. W drugiej połowie lat 60. w zespole grali m. in. Eugeniusz Pacut, bracia A. i J. Raszkowie, Byrdy, Widzik, Kłębek, Kibel, Piotr Krupa, Adolf Kałuża, Święty, Zielecki, Rusin, Andrzej Nowotarski, Przybyła, Zając, Kozyra, Józef Dziadurski, Mrozek, Tadeusz Haratyk, Krzysztof Boc, Józef Ślipko. W 1970 r. hokeiści rozgrywali spotkania w III lidze. KS Cieszyn miał za przeciwników drużyny: Polonii Bytom, Elektro Łaziska, Silesie Rybnik, Jas-Mos Jastrzębie i Lechię Mysłowice. Hokeiści zajęli w rozgrywkach czwarte miejsce. Skład zespołu tworzyli: Stanisław Kozyra, Zbigniew Hajduk, Edward Wojciuch, A.Raszka, J. Ślipko, Tadeusz Gembala, Czesław i Janusz Kędziorowie, Krzysztof, Witold i Bogusław Sztolerowie, T. Haratyk, Andrzej Wojciuch, Stanisław Lincer, Czesław Ichas, Bogusław Czerniak i Czesław Buława. Kierownikiem sekcji był Józef Kałuża, drużyny Franciszek Glajc, a trenerem Zygmunt Nowotarski. Z. Nowotorski trenował też 60-osobową szkółkę hokejową. W 1971 r. trenerem hokeistów został Wiktor Olszowski. Zespół zajął w rozgrywkach III ligi piąte miejsce. Wygrał dwa spotkania z Lechią Mysłowice i Silesią Rybnik. Do najlepszych zawodników należeli: T. Haratyk, bracia Kędziorowie oraz J. Ślipko. W 1972 r. hokeiści występowali w lidze okręgowej. Zespół był najmłodszą drużyną rozgrywek. Za przeciwników mieli zespoły Polonii Bytom, Elektro Łaziska, Polonii II Tychy, Silesii Rybnik, Fortuny Wyry i Chemika Kędzierzyn. Trener W. Olszowski miał do dyspozycji zespół w składzie: Wiesław Kania, T. Haratyk, T. Gembala, Marek Pękała, C. i J. Kędziorowie, E. i A. Wojciechowie, Stanisław Szkawran, Leszek Hajduk, Jan Matloch, Romuald Hubka, W. Sztoler i Roman Kłoda. W 1973 r. zespół nadal grał w lidze okręgowej. Trzon zespołu hokejowego tworzyli: Marian Donocik, Stanisław Bolek - J. Ślipko, K. Sztoler, M. Pękała, Zbigniew Czarny, Jan Łabudek - T. Haratyk, B. Sztoler, C. Kędziora, S. Szkawran, L. Hajduk, Lucjan Pajkowski, E. i A. Wojciuchowie, S. Pszczółka i Marek Kłoda. Przed sezonem 1973/74 trenerem zespołu KS Cieszyn został Jaromir Fryczer z Karwiny. Drużyna zajęła w rozgrywkach ligi okręgowej trzecie miejsce, za Naprzodem II Janów i Zagłębiem II Sosnowiec, a przed Fortuną Wyry, Górnikiem Pszów i Silesią Rybnik. Od 1975 r. rozpoczął się kryzys w sekcji hokejowej. Drużyna grała nadal w lidze okręgowej, zajmując zazwyczaj ostatnią pozycję. W tej sytuacji w 1978 r. Zarząd KS Cieszyn postanowił zawiesić działalność sekcji hokeja na lodzie do czasu wybudowania w Cieszynie sztucznie zamrażanego lodowiska, które by gwarantowało planową i systematyczną pracę szkoleniową w tej dyscyplinie sportowej. W 1981 r. oddano w Cieszynie do użytku sztuczne lodowisko, jednak mimo to sekcji hokeja na lodzie nie została reaktywowana. Na podstawie "Piast Cieszyn - klub z tradycjami 1909 - 1999", Janusza Kunisza i Kazimierza Raszki. |
Kalendarz
Zaloguj się
Sponsorzy
Galeria
Licznik
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Copyright © 2003 - 2009 Dawid Paruzel | Design ph | kontakt | o stronie | mapa strony |