Józef Emil „Jóźko” Słonecki (Ur. 11 sierpnia 1899 r. we Lwowie, zm. 1 października 1970 r. ) – piłkarz Pogoni Lwów, reprezentant Polski, działacz, wybitny trener piłkarski KS Poloni Bytom i TS Piast Cieszyn.
Ten wielki entuzjasta futbolu w wieku 16 lat występował już w I druzynie Pogoni Lwów, której był długoletnim piłkarzem. W barwach tego klubu w 1922, 1923 i 1925 zostawał mistrzem Polski. W reprezentacji Polski debiutował 23 września 1923 w meczu z Finlandią, ostatni raz zagrał dwa lata później. Łącznie rozegrał sześć spotkań. Był talentem jakich niewiele pokazuje się na piłkarskich arenach. Namówiony przez trenera Pogoni, Austriaka Karla Fischera, w 1925 r. wyjechał do włoskiego Edera Triest, gdzie został (wspólnie z kolegą klubowym Emilem Goerlitzem) pierwszym polskim piłkarzem zawodowym. Nastepnie w latach 1926 – 29 wystepował ponownie w Pogoni Lwów.
Po zakończeniu kariery sportowej przeniósł się do Bytomia. Założył pierwszą w Polsce szkółkę piłkarską. Miał niesamowity dar wyszukiwania młodych talentów. Spod jego ręki wyszli m. in. tacy piłkarze jak; Liberda, Brychcy, Jóźwiak i Anczok. Był niestrudzony w swoich wędrówkach po wszystkich placykach i podwórkach Bytomia – stale szukał chłopców wykazujących smykałke do gry w piłkę.
Trenował drużyny młodziezowe Polonii Bytom, prowadził również I drużynę. W 1958 r. popularny „Jóźko” został trenerem będącego w kryzysie Piasta Cieszyn, występującego w Klasie A. Dzięki jego pracy zespół wzbogacił się o nowe umiejętności techniczne i taktyczne. Dzięki niemu i Adamowi Janiszewskiemu drużyna Piasta Cieszyn świętowała na koniec sezonu historyczny awans do III ligi.
