Wiesław Wolfgang Lazar (ur. 1917, zm. – ?) – hokeista i trener TS Piast Cieszyn, Akademicki mistrz Polski w skokach do wody z trampoliny, instruktor pływacki TS Piast, KS Stal i BBTS Bielsko.
Uprawiał w młodości wiele dyscyplin sportowych – zimowych i letnich. W kilku z nich osiągnął wysoki pozoim ale nigdy mu nie było dane reprezentować barw Polski poza granicami kraju. Na przeszkodzie stanęła zawierucha wojenna. Pod koniec 1945 r. wstąpił do sekcji hokejowej TS Piast Cieszyn. Dnia 15 grudnia uczestniczył w pamiętnym meczu Piast – Cracovia. W 1947 roku drużyna Piasta awansowaĹa do I ligi, w której występowała przez trzy lata. Był jednym z filarów zespołu. Wchodził też do kadry Śląska w hokeju na lodzie.
W 1951 r. wywalczyĹ wraz z zespołem mistrzostwo Polski Zrzeszenia Polski „Ogniwo”. - Nikt nam nie płacił, a jednak dawaliśmy z siebie wszystko – wspomina – Na treningi do Katowic, gdzie było jedyne w Polsce sztuczne lodowisko, dojeżdżaliśmy ciężarówką krytą plande . Zajęcia kończyły się zazwyczaj grubo po pólnocy. Nie zdarzyło się, aby któryś z kolegów nie poszedł rano do pracy.
Później dzięki Władysławowi Babińskiemu, trenowaliśmy dwa razy w tygodniu w Ostrawie – wspomina. Zajęcia prowadził były reprezentant CSRS, Bolzek. Gdy utworzono zrzeszenie związkowe Stal Cieszyn, przeszedł do Stali i utworzył drużynę hokejową. Został tzw. grają cym trenerem. Zespół wywalczy w sezonie 1952/53 mistrzostwo, a w 1954 r. wicemistrzostwo Polski zrzeszenia „Stal”. W 1958 roku, kiedy odeszła z Piasta większość hokeistów, kierownictwo klubu zwróciło się do Lazara z prośbą o utworzenie druźyny. Propozycję przyjął i przystą pił do trenowania narybku. Wielką pasja Wiesława Wolfganga Lazara było pływanie, a później skoki do wody.
Do cieszyńskiego Sport – Clubu, który przemianowano później w AZS, trafił w 1929 roku. W dniach 13 – 14 maja 1931 r. odbywały się w Cieszynie mistrzostwa centrali Polskich Akademickich Związków Sportowych, w których zdobył tytuł mistrzowski w skokach z trampoliny. Miał wówczas 14 lat. W okresie międzywojennym nie miał w skokach konkurentów. WygraĹ wiele zawodów w Krakowie, Katowicach, Bielsku i w Karwinie. Odnosił też sukcesy na pływalni – na krótkich dystansach. Jego najgroźniejszymi konkurentami w Cieszynie byli: Ferdynand Indeka, Franciszek Pasz, Alojzy Klajsek, Jan Kunik oraz Jan Łamacz.
Po wojnie związał się z sekcją pływacką TS Piast. Po wybudowaniu wieży na basenie w Wiśle rozpoczął treningi w tej dyscyplinie. Zdobył tytuł wicemistrza Ślą ska. Z począ tkiem lat 50. podjął się pracy trenerskiej. Przygotowywał zawodników I – ligowej sekcji pływackiej BBTS Bielsko. Później był instruktorem pływackim w Stali i Piaście. Uprawiał wiele dyscyplin. W okresie międzywojennym biegał i skakał na nartach, grał na prawym skrzydle w druźynie juniorów i w rezerwie DSK Czeski Cieszyn. W 1936 r. wygrał wyścig kolarski, a w 1938 r. wyścigig motocyklowy w Cieszynie. Uprawiał też skiring za motocyklem. Ścigał się zazwyczaj z wielokrotnym mistrzem Polski, Alfredem Gajerem z Bielska. Uprawiał także siatkówkę, lekkoatletykę, koszykówkę oraz tenis ziemny i stołowy.
