Sezon 1990/91 [Liga Okręgowa]

 Trzy lata potrzebował cieszyński Piast aby wrócić do „okręgówki”. Stało się to w ubiegłym sezonie (1989/1990). W nowym nie dał szans rywalom i wywalczył awans do ligi międzywojewódzkiej (IV liga). Trener Bogusław Sztoler okazał się szczęśliwym szkoleniowcem. Kiedy na początku sezonu 1989/1990 bjął pierwszą drużynę Piasta zobowiązał się doprowadzić ją do „okręgówki” (V ligi). Zadanie to wykonał Teraz kiedy jego podopieczni wywalczyli kolejny awans, odniósł następny ogromny sukces.

 Piast rozegrał kilka meczów sparingowych przed rozpoczęciem rundy jesiennej.. Wygrał z Beskidem Brenna 2 – 1 i pokonał juniorów BBTS Bielsko 3 – 1.

 Drużyna cieszyńska była najlepszym zespołem w gronie 16 „jedenastek” Podbeskidzia. Udowodniła to zarówno w I jak i II rundzie. Na półmetku podopieczni Sztolera byli mistrzami jesieni i nie oddali prymatu aż do końca rozgrywek. W I rundzie wygrali 11 spotkań, 2 zremisowali i 2 przegrali (oba w Żywcu: z Koszarawą i Czarnymi po 0 – 1). Strzelili wówczas 33 bramki, stracili tylko 7 (najmniej w klasie okręgowej).

 Do rundy rewanżowej Piast przystąpił z 2 punktową przewagą nad Czarnymi z Żywca i 3 punktową nad Beskidem Brenna. Początek zmagań wiosennych nie był tak imponujący jak jesienią. Zespół trenera Sztolera rozpoczął od skromnego remisu w Kaczycach (1 – 1). Potem przyszły 3 zwycięstwa a następnie remisy (z rezerwą Hejnału Kętu 1 – 1, z LKS Juszczyn 0 – 0). Połowa rundy wiosennej była niepomyślna dla Piasta. Najpierw uległ Śrubiarni w Żywcu 0 – 3, a za dwa tygodnie znowu przegrał, ale tym razem wBrennej 1 – 2. Od tego pojedynku do końca rozgrywek cieszyniacy notują już same wygrane. Był to okres w II rundzie, kiedy wydawało się, że Piast ma już zapewniony awans. Po 19 kolejce miał nawet 5 punktów przewagi nad rywalami. Potem ta przewaga topniała, do 3, a następnie do 1 punktu. Nerwówka trwała aż do 29 kolejki spotkań, kiedy to najgroźniejszy rywal Beskid Brenna zremisował w Koszarawie 1 – 1, a Piast odniósł zwycięstwo nad LKS Osiek 2 – 0. Wywalczona 2 punktowa przewaga utrzymała się do ostatniego meczu.

 Wraz z dobrymi wynikami pojawili sie sponsorzy. Tradycyjnie już współpracowała z klubem cieszyńska Celma. Oprócz niej na rzecz piłkarstwa (nie tylko pierwszej drużyny, również na młodzież) zaczęły przekazywać takie firmy jak: ART-B, Stalbud, Motel Orbis, Atal, Alfa, Auto Socholik (firma ta ufundowała komplet strojów), Zakłady Rzeźniczo – Przetwórcze, Jurgast, Lakma. Klub dotowały również osoby prywatne i właśnie oni zamierzali w najbliższym czasie utworzyć Radę Sponsorów sekcji piłki nożnej KS Piast Cieszyn.

 W II rundzie cieszyniacy zanotowali 10 zwycięstw, 3 remisy i 2 porażki. Na własnym boisku wywalczyli 13 punktów, a na wyjazdach 10. U siebie nie przegrali w tym sezonie pojedynku, tracąc 2 punkty w spotkaniach remisowych z LKS Dankowice (I runda) i LKS Juszczyn – po 0 – 0 (II runda).

 Piłkarze lidera zdobyli 57 bramek. Najwięcej bramek zdobyli: Andrzej Adamek - 18 i Grzegorz Szurman - 11. Więcej goli, bo 63, uzyskali górnicy z Kaczyc. Piast stracił jednak najmniej bramek w okręgówce – tylko 17, a to za sprawą świetnie broniącego bramkarzaMieczysława Bajgera, który stał między słupkami przez 30 meczów. Również we wszystkich spotkanich występowali: Jarosław Kamiński i Michał Kurzeja, a w 28 meczach grali: Radosław Jaworski i Grzegorz Szurman. Największa rzesza kibiców była obecna na ostatnim meczu sezonu w Cieszynie z Czarnymi Żywiec – 1500.

 Barw Piasta w tych rozgrywkach bronili Mieczysław Bajger (1971), Bogusław Jaworski (1967) (bramkarze), Jarosław Kamiński (1965), Jacek Wałach (1965), Ryszard Dziadek (1969), Radosław Jaworski (1969), Andrzej Branny (1969), Bogusaw Lizak, Michał Kurzeja (1971), Mirosław Korzec, Bogusław Kubaszczyk (1965), Piotr Tolarz (1965), Andrzej Adamek (1967), Grzegorz Szurman (1972), Mariusz Dziadek (1971), Piotr Podgórski (1963), Grzegorz Macura (1969), Józef Peter (1971), Jacek Kurzeja (1969), Wojciech Krupa (1971), Leszyek Praszywka (1972), Grzegorz Byrski, Dariusz Halama i Jarosław Cieślar.

 Trenerowi Sztolerowi najbardziej pomagali kierownik I drużyny Jerzy Kołodziej oraz z ramienia zarządu Andrzej Adamaszek i Henryk Macura. Zaś nad zdrowiem piłkarzy czuwał lek. med. Jan Schab.